Het sepiaduiken was dit jaar een groot succes!  Sepiaduiken is vanzelfsprekend een succes als er sepia's gezien worden. Van een groot succes kunnen we spreken omdat het een prachtig zonnige dag was, we nieuwe duikstekken hebben geexploreerd en we behalve sepia's nog veel meer moois mochten zien.

We begonnen de dag in de Oosterschelde bij het Goese Sas. Al snel zagen we veelbelovende aanwijzingen dat de inktvissen onze wateren bereikt hadden, want er waren eieren afgezet op de staken die we tegenkwamen. Het duurde niet lang of we zagen de eerste inktvissen: pijlstaartinktvissen! Deze snelle dieren waren snel uit het oog verdwenen, ondanks het redelijke zicht van 4-5 meter.

Kort daarna ontmoetten we een kleine sepia. En daarna zijn grote broers, ooms en tantes... We hebben al met al een stuk of 10 van deze prachtige dieren voorbij zien gaan, varierend in grootte van ca 30 tot 75 cm. We hebben ze zelfs eieren zien afzetten. Absoluut prachtig allemaal en dat op een afstand tot minder dan een halve meter!! Voor een groot deel waren ze te vinden bij de staken die onderwater neergezet waren door duikers eerder in het seizoen.

Toch had de duik nog meer te bieden. In het bijzonder waren we zo gelukkig een tweetal soorten naaktslakken te spotten: een blauwtipje en een milennium wratslak.

Tussen de kenteringen door dachten we eens het Veerse meer te gaan bezoeken. In 2004 is men ertoe overgegaan de sluizen meer open te zetten en daarmee is het Veerse meer toenemend voorzien van vers zout water en al het leven dat daarmee gepaard gaat. Als duikomgeving is het Veerse meer hiermee toenemend aantrekkelijk. Het water is helderder aan het worden en er is meer te zien volgens de uitstekende website www.dishoekduikers.

Bij 'de inlaag' zijn we een kijkje gaan nemen en met ca 4 meter zicht was het inderdaad prima duiken. Onderwater was er best een en ander te zien, hoewel het nog niet de rijkdom heeft van het Grevelingenmeer.

Later op de dag besloten wij de dag met een duik bij Zuidbout op de hoogwaterkentering. Hier toonde de Oosterschelde haar grillen, want het zicht was opeens barslecht. Door veel grove deeltjes in het water was in eerste instantie met moeite 0,5-1 meter vooruit te zien. Met wat gezoek aan weerszijden van de strekdam en op verschillende diepten kwamen we in water met 1-2 meter zicht, maar het bleef behelpen. Desondanks konden we genieten van de brokkelstertapijten en charmant botervisje dat ons pad kruisten.

Voldaan begonnen we aan de terugreis met één gedachte: dat moeten we vaker doen!!