De Arrow Crab (Stenorhynchus lanceolatus), zoals hij in Bonaire wordt genoemd, krijgt tijdens de gemiddelde duikvakantie nogal eens verschillende namen toegekend. Soms wordt hij Spinkrab genoemd, soms Spookkrab en hij wordt zelfs wel eens Hooiwagenkrab genoemd. Goed bedoeld natuurlijk, maar niet echt juist. De Nederlandse benaming van dit ogenschijnlijk buitenaardse dier is namelijk Pijlkrab of Pijlpuntkrab, maar de gemaakte vergissingen zijn wel logisch en uiteindelijk: “What’s in a name?”

Logische namen

Toch begrijpelijk al die namen omdat de Pijlpuntkrab best wel wat van een spin weg heeft met zijn lange dunne poten. En de gelijkenis met de Gewone Hooiwagenkrab die je in bijvoorbeeld de Oosterschelde tegen kunt komen is ook niet zo vreemd. De Pijlpuntkrab behoort immers tot de Inachidae waartoe ook de hooiwagenkrabben behoren en ze vertonen dan ook veel gelijkenissen met deze dieren. Toch lijkt hij met zijn strepen misschien nog wel het meeste op de Spookkrab (Stenorhynchus seticornis) hoewel de Pijlpuntkrab wel een heel stuk kleiner is dan de Spookkrab.

Vervellen

Pijlpuntkrabben leggen eieren en hebben net als andere krabben een uitwendig skelet dat niet meegroeit als het dier groeit en daarom eens in de zoveel dagen vervangen moet worden tijdens de groeifase. Als duiker zul je het ‘naakte’ dier dat uit het pantser klimt echter vrijwel nooit zien. Ze zijn dan immers heel kwetsbaar voor bedreigingen van buitenaf en ze verbergen zich dan ook in die periode.

Omdat tijdens het vervellen het harde exoskelet wordt afgestoten, kun je een soort ‘lege pantsers’ onder water tegenkomen en denken dat je te maken hebt met een dood dier. Maar er is dus niets aan de hand. Je ziet alleen het omhulsel liggen. Dit omhulsel moet je overigens laten liggen, al is het nog zo verleidelijk om het mee te nemen en te laten drogen voor op de kast. De Pijlpuntkrab eet het exoskelet namelijk op om het nieuwe skelet aan te kunnen maken. Daarom zul je er ook niet zoveel van tegen kunnen komen.

Nachtdier

De Pijlpuntkrab is een typisch nachtdier, hoewel je hem wel degelijk overdag tegen kunt komen. Je ziet hem overdag tijdens een duik in een spons zitten of op een andere beschutte plek. Hij zal zich overdag nauwelijks verplaatsen. Ook zitten ze wel eens naast een zee-egel zodat ze door diens stekels beschermd worden. En zo gek is dat niet, want de bedreiging is reëel. Er zijn veel vissen die de Pijlpuntkrab op het menu hebben staan.

’s Nachts verandert het gedrag van de Pijlpuntkrab en tijdens nachtduiken kun je dat ook zien. Hij loopt dan rond over het koraal of op het zand op zoek naar voedsel. Ze worden, om hun kleur en vorm, ook verkocht in dierenspeciaalzaken voor in aquaria. Leuk natuurlijk, maar niet altijd even verstandig omdat ze ’s nachts kleine visjes zullen proberen te vangen als ze daar de kans toe krijgen. Je moet als aquariumliefhebber dus wel goed weten wat je hiermee in “huis” haalt.

Eten en bouw

Pijlpuntkrabben eten in de natuur vooral de resten van dode dieren en borstelwormpjes op en behoren daarom tot de opruimers van het rif. Maar in uitzonderlijke gevallen krijgen ze ook wel eens een zieke garnaal of een zwak visje te pakken. In aquaria is dat anders omdat daar de ruimte beperkt is. Onderzoekers constateerden in 2003 dat in aquaria Pijlpuntkrabben hierdoor visjes in hinderlagen konden lokken.

Naast het typerende driehoekige rugpantser voorzien van een langwerpige  hoorn van maximaal 4 cm lengte, vallen de fel gekleurde blauwe scharen op die zich bevinden aan de uiteinden van twee poten. Omdat krabben behoren tot de kreeftachtige dieren, behoren ze toe aan de Decapoda (tienpotigen). En die tien poten kun je niet gemakkelijk missen. In verhouding tot zijn rugpantser lijken zijn poten erg lang te zijn. Een pootlengte van meer dan 20 cm komt regelmatig voor.

Krabben hebben net als kreeften overigens ook staarten, maar die zit omgeklapt tegen het achterlijf aan en deze valt daarom niet op. De ogen zitten op steeltjes, en dat is goed te zien bij de pijlkrab.

Moeilijk vrienden maken

De Pijlpuntkrabben zijn territoriaal en accepteren daarom geen andere Pijlpuntkrabben in de buurt. Ben je daarom op zoek voor een foto naar een paartje, vergeet hetdan maar. Die zul je niet vinden!

Pijlpuntkrabben kunnen zo’n vijf jaar oud worden en komen vooral voor in de Caribische Zee en de westelijke Atlantische Oceaan tot maar liefst 200 meter diep.

Je kunt ze ook tegenkomen langs de west-Atlantische kusten, van bijvoorbeeld Noord-Carolina tot Argentinië. Warm water dus, en daarom veelvuldig door ons gespot op de duikstekken bij Bonaire!