Junceella (zweepkoraal) is een typisch neteldier. Tot de neteldieren behoren ook de kwallen en hydroïdpoliepen. Ook koraaldiertjes behoren tot de neteldieren, en dan wel tot de bloemdieren. Daarmee is zweepkoraal dus gewoon familie van de kwallen.

Neteldieren

Neteldieren werden in het verleden ook wel holtedieren genoemd. Een beetje een gevaarlijke naam omdat sponzen ooit ook holtedieren werden genoemd. Toch is deze betiteling niet zo vreemd voor de neteldieren. Ze zien er namelijk vaak uit als een soort bolletje met een opening. Deze opening dient als mond maar ook als anus. Hoe onderscheid je nu een neteldiertje van een spons?

Rond de mond zitten tentakels, denk aan een kwal. In die tentakels bevinden zich cellen die een soort geladen harpoentjes herbergen. Als een harpoentje doel treft, spuit hij wat gif in de wond. Dit gif verlamt de prooi en dat stelt het neteldier in staat om deze prooi zonder gevecht naar zijn mond te kunnen brengen. Sponzen hebben geen harpoentjes.

Verder hebben neteldieren een maag en een zenuwstelsel, al is het nog zo eenvoudig. Sponzen hebben geen organen.

Zachte koralen

Zweepkoraal behoort tot de Alcyonacea (zachte koralen) en lijkt een beetje op stengels die soms wel enkele meters hoog kunnen worden. Het zijn namelijk lange onvertakte kolonies van koraaldiertjes.

Ze vormen geen kalkskelet en verkrijgen dan ook hun stevigheid niet door iets als een kalkskelet maar door kalknaalden (spicules genaamd) die ingebed liggen in een soort leerachtig materiaal.

Omdat de Junceella lijkt op een enkele tak die wel wat weg heeft van een zweep in het koraal, lijkt zweepkoraal een goede benaming te zijn. Maar de Junceella kan ook dichte bossen vormen. Kijk je echter goed, dan zie je dat iedere stengel onafhankelijk vast zit aan de ondergrond en geen vertakkingen heeft. Meestal zie je ze niet als bos, maar verspreid staan over een aantal plaatsen in wat dieper water.

Ze staan, net als alle zachte koralen, in gebieden waar het water stroomt. Het plankton dat als voedsel dient moet immers langs het dier stromen. In stilstaand water zou het dier uiteindelijk omkomen van de honger.

De voortplanting

Er zijn soorten die hermafrodiet zijn (zowel sperma- en eicellen produceren) als soorten die afzonderlijke mannelijke en vrouwelijke exemplaren kennen.

Wanneer de gameten (geslachtscellen) rijp zijn, worden ze in zeewater losgelaten via de mond. Per toeval komen ei- en spermacellen samen en groeien na versmelting uit tot larven die in het plankton terecht komen en zo verspreid worden. Op het moment dat de larve groeit en te zwaar wordt voor het plankton, zakt hij naar beneden en kan zich dan in een rif nestelen. Voor de nesteling heeft hij dan al een voet en tentakels ontwikkeld.

Niet alleen

Op zweepkoraal vind je vaak kleine diertjes terug zoals kleine kreeftjes, garnalen en visjes. Deze dieren zoeken beschutting en bescherming van de poliepen. Voor onderwaterfotografen is zweepkoraal dan ook vaak een goede plek om fraaie foto’s te kunnen maken.